fuH... weeKenD peNyeLamaT... huhu...!!!

akhirnya, sampai la jugak wekend... hihi... ade jugak mase terluang nak menulis... actually, rindu beno nak menulis dekat sini... tapi tak berkesempatan... huhu... minggu lepas, macam-macam bende rase nak tulis dekat sini... tapi bile dah bukak blog ni, lupe la pulak nak tulis ape... haih...

haaa... nak wish my best fren, SELAMAT PULANG CUTI KE MALAYSIA FAZ...
hurm, cite pasal my best fren ni lah... ni best fren aku zaman kecil-kecilan sampai besar-besaran... tapi bila dah besar ni, jarang sangat jumpe... dah 5, 6 tahun dah kot tak jumpe... die duk belajar jauh nun di hemisfera selatan, University of Adelaide...
kenal die mase umur 12 tahun (cuti akhir tahun darjah 6)... masa tu bulan pose... berkenalan dekat masjid semasa sembayang tarawikh... masa tu best pegi masjid, ade ramai member-member yang sebaya, kene heret ngan mak bapak kot ke masjid... huhu... lagi besar ni, lagi takde kawan yang sebaya dekat masjid tu... ade orang-orang tua je mostly... yang sebaya dah takde... haih... mak die baru berpindah from hospital mentakab to hospital tengku anis neh...

yang best nye berkawan dengan die ni...:
1) kalo die ade bende-bende yang die tak puas hati, die cakap depan-depan je... tapi cara die cakap tak menyakitkan hati laaa...
2) senang nak mintak tolong... asal ajak pegi mane-mane je... ok je... huhu...
3) punyai hobi yang same... suke try and error buat makanan... hahaha... power weh...!!!
4) ntah laaa... macam-macam laaa... yang penting best... rindu banget same die...

aku ni seorang perumah, tapi bile dah kenal fawwaz ni, selalu la jugak takde dekat rumah... tapi mak aku tak risau sebab kalo takde dekat rumah tu, dekat rumah fawwaz ni la aku ade... huhu... dah tak gi tempat laen... satu lagi, depan umah die ade court tennis, tu pasal best pegi umah die... senang la aku berhobi dekat umah die neh... aku suke sangat main tennis neh, dan die pulak takde la suke sangat pon... die lagi suke main bola... dipagi hari aku akan memaksa die main tennis... dan walaupun die tak suke sangat main tennis, tapi most of the time, die je yang menang... hahaha... taktau la die main tipu ke... ape ke... huhu... ghee... dipetang hari, aku kene main bola la plak... walaupun tak berape suke... tapi yang aku tak suke nye, bile main bola... orang tak pass bola dekat aku... sebab badan aku kecik compare to budak-budak lain yang sebaya (not reliable la kot... haih...)... penyebab kot aku tak berapa cemerlang dalam bermain bola sehingga ke hari ini... hahaha... memahami situasi ini, kalo die dapat bola, die pass la dekat aku... hahaha... gembira kemain lagi aku bleh sepak bola... huhu...

die pun sama jugak, kalo takde dekat rumah... on the top of the list, mak die akan call is umah aku... die yang aja aku denga lagu-lagu english... die punye english dah power mase tu, sebab die penah duduk dekat london... mak die sambung belajar dekat sane... so, sedikit sebanyak die banyak gak la influenced me untuk bace buku-buku english cam harry potter... die nyer style cam anak-anak omputeh time nak tido... adik die pun same jugak... bace buku cerita dulu... pastu bile dah rase ngantuk... bangun pegi tutup lampu... disiplin giler... huhu...

tapi aku pulak, bile pegi umah die... selalu nyer menyelinap masuk slow-slow... taknak bagi parents die perasan... huhu... malu punye pasal (hahaha... pegi umah orang tak malu...)... ntah ape la aku pikir mase tu... tapi selalu nye akan melarikan diri daripada ayah die... sebab ayah die suke tanye soklan pelik-pelik (ayah die lawak)... aku la yang malu-malu nak jawap soalan pelik... hahaha... mak die cool dan suke ajar kami ape yang die masak...

huhu... panjang la plak... MISS THAT TIME SO MUCH...